Νέο-επαναστατική πρακτική μέσω της αρρώστιας αντί για φονική αγορά και γενετικό-τεχνική γενοκτονία
(Neurevolutionaere Pathopraktik statt Mordmarkt und gentechnischem Voelkermord)
Εν γένη ισχύει (ειδικότερα, βλ. παρακάτω):

Η επιστήμη στο αποτέλεσμά της είναι το αίσχος και η ντροπή του Άουσβιτς, της Χιροσίμα, και τα σκουπίδια της επιστήμης ήδη έχουν γεμίσει το σύμπαν (δορυφόροι, κλπ.).

Φταίει μόνο η λανθασμένη χρήση της επιστήμης; Ούτε για αστείο. Η τεχνολογική πρόοδος, οι ανέσεις για τις «μάζες», η ευημερία, τα επιτεύγματα της ιατρικής, και  με αντάλλαγμα το Τίμημα. Η ίδια η τιμή, οι τιμές, τόσο οι ψηλές όσο και οι φτηνές, όλες οι τιμές, η τιμή και ως αξία (γερμ. Wert, λατ. valere) [το ισότιμο, το «Aequivalent», εν συντομία (στα γερμανικά): «Scheissegalgesund, Verwurschtelegalscheiss!»]*, ακόμα και ως ιερότατη ‘ίαση’, ως ιερότατο HEIL (‘χαίρε Σωτήρα’, ‘χαίρε Ιατρέ’), ως ‘υγεία’, ως GeSSundheit, ακριβώς αυτή η θηριώδης ναζί-ηλίθια φαντασιοπληξία, υπεραρκετά γνωστή ώστε να ξεράσει, να προκαλεί εμετό, και όχι μόνο στα δικά μας μέρη, - : Ανθρωποθυσίες, από τότε που εμφανίστηκαν οι πρώτοι και οι τελευταίοι ιερείς-ιατροί, οι μάγοι-ιερείς, οι σαμάνοι. Ήταν πράγματι μόνο προ-επιστημονική, μόνο προ-εμπειρική, αυτή η ανθρωποθυσία, το υψηλότατο τίμημα για τη δόξα των θεών; Οι από τότε αυξανόμενες ομαδικές σφαγές, οι μαζικές καταστροφές, σε καιρό πολέμου και ειρήνης, μιλάνε υπέρ του αντιθέτου, δηλαδή υπέρ της προόδου της επιστήμης. Σχεδιασμένες και εκτελεσμένες από την εκάστοτε τάξη των ιατρών, με αφορμή την αρρώστια, και οπωσδήποτε ως δικαιολογία μετά. Αυτό λοιπόν το τίμημα, για ποια (;) πρόοδο, ιδιαίτερα από τότε που και σεις, αγαπητοί αναγνώστες, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι φέρετε μαζί σας, στην «κληρονομική σας καταβολή», κάτι «άρρωστο», ναι, εσείς οι ίδιοι, και όλοι οι άλλοι.

Στα θεμέλιά της η επιστήμη είναι αυτό που από πάντα μας μετέβαλε σε εμπορεύματα μοναδικής χρήσης (δηλ. για πέταγμα) και που μετέβαλε, σε αντάλλαγμα, τα εμπορεύματα (το χρήμα, η πίστωση) σε είδωλα. Η θεμελιώδης επιστημονική έρευνα; Ένα ηλίθιο αστείο. Η επιστήμη έχει απολυθεί εδώ και πολύ καιρό. Αλλά αντί να αποχωρεί, σπρώχνει όλο και περισσότερο για να φανεί σε πρώτο πλάνο (εμπόριο με τράπεζες οργάνων, γενετική = γενοκτονία). Όλα αυτά έχουν εμβολιαστεί σε όλους μας εδώ και χιλιετίες ως λογική (λογικά! = άξιος! = εντάξει! = αυτονόητο!). Είμαστε τόσο πολύ προσαρμοσμένοι σ’ αυτήν την φονική ανοησία ώστε, για μας ως επιστήμονες και ουμανιστές (ανθρωπιστές), δηλ. ως επιστήμονες του πνεύματος και ως επιστήμονες της φύσης, ακόμα και ως «άποροι» ή ως «υπό-διαφωτισμένοι» εξ’ αιτίας μιας δήθεν σωματικής ή πνευματικής αναπηρίας ή φτώχιας, με λίγα λόγια: ως «ηλίθιοι» δηλ. ως πάσχοντες από «ιδιωτεία», ως «ανάπηροι ηλίθιοι» ή έστω και μόνο ως «βλάκες» [Schwachmatiker («διανοητικά καθυστερημένοι»)] -, αυτή (η φονική ανοησία) έχει γίνει εγγυητής και θεμέλιο (και ακόμα μια «θεμελιώδης επιστήμη») της υπερηφάνειάς μας και της δήθεν φιλανθρωπίας μας. Όλοι εγγυώνται! Και εμείς!  Για τίποτα! Αλλά ένα μέρος (SPK/PF(MFE)) κατάφερε τουλάχιστον να ντρέπεται ολοκληρωτικά για όλα αυτά. Να προσβάλλετε (με αρρώστια) αυτούς που σας προσβάλλουν (με αρρώστια) [Kraenkt die Kraenker]! Με ποιο άλλο τρόπο εκτός από την πρακτική μέσω της αρρώστιας (Pathopraktik) μπορείτε να πάρετε αποστάσεις, να διαφοροποιηθείτε και να αλλάξετε;!

Ο, τι υπήρξε αφορμή για την παρακάτω προκήρυξη μπορείτε, παρακαλώ, να ξεχάσετε. Ήταν μόνο μια αφορμή, και όχι ο λόγος, όχι η αρχική αιτία που υφίσταται στη δική σας και στη δική μας στάση απέναντι στην αρρώστια. Εμείς, για αυτόν τον λόγο και εξ’ αιτίας όλων των αιτίων που προξενούν αφορμές (αντίφαση στην ταύτιση της αρρώστιας και του καπιταλισμού), είμαστε απόλυτα ταγμένοι υ π έ ρ  της αρρώστιας (επαναστατικό σημείο). Αλλά για μας δεν πρόκειται για τον εαυτό μας γιατί, εφ’ όσον εμείς ήμαστε αρκετά ισχυροί μέσω της αρρώστιας, μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς τους ιατρούς εδώ και δεκαετίες. Και όσον αφορά εσάς; Πρέπει τουλάχιστον να σας συμπονούμε ή πρέπει, έστω και κρυφά, εσείς οι ίδιοι να λυπηθείτε τον ίδιο τον εαυτό σας; Μπορεί να συμβεί και κάτι τέτοιο.

Η προκήρυξη που ακολουθεί έχει μοιραστεί σε εκατοντάδες αντίγραφα. Ενάντια σε φράξιες και μικρό-φράξιες (π.χ. ενάντια σε μια διαδήλωση φοιτητών της ιατρικής στη Βιέννη με εχθρικό περιεχόμενο για τους ασθενείς), συγκεκριμένα ενάντια σε ένα ασήμαντο απόσπασμα-θραύσμα του Λευκού Στρατού, επομένως ενάντια σε ένα λιγάκι Φράξια του Λευκού Στρατού (Weisse Armee Fraktion, WAF- - ). Παρ’ όλα αυτά, ήδη στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι αντιδράσεις και οι επιδράσεις ήταν εκπληκτικές και συγκλονιστικές για μερικούς που νωρίτερα είχαν θεωρήσει την προκήρυξη «ίσως λιγάκι υπερβολική». Ασθενοφόρα τα οποία,  καλεσμένα από τους ιδίους τους ιατρούς, είχαν σπεύσει για να τους παρέχουν βοήθεια, για να τους σώσουν. Από τι; Από αυτό το κομμάτι χαρτιού (βλ. επόμενη σελίδα). Αυτή η προκήρυξη λοιπόν μοιράστηκε σε εκατοντάδες αντίγραφα, και μερικές εκατοντάδες μας παρακάλεσαν εντός των πρώτων τριών ημερών να την τυπώσουν με δικά τους έξοδα και να την μοιράσουν. Αυτό και έγινε.
 

* Στην κατά γράμμα μετάφραση: «σκατά ίσον υγεία / ανακατωσούρα ίσον σκατά», Η συντομογραφία αυτή, αυτή η άσχημη έκφραση για να ‘γλυτώσουν’ οι αναγνώστες από το να διαβάσουν χιλιάδες σελίδων πολιτικό-φιλοσοφικών κειμένων, τις οποίες ούτως ή άλλως δεν τους αρέσει να κατανοήσουν και ακόμα λιγότερο να διαβάσουν, ναι, ούτε στη Ελλάδα. Μια άσχημη έκφραση, η οποία συμπεριλαμβάνει, με βάση το ιατρό-καπιταλιστικό σύστημα, τη βιομηχανοποιημένη ανακατωσούρα [(Wurst)fabrikatives) δηλ. το ‚verwurschteln‘ που γίνεται στην κατασκευή των προϊόντων π.χ. της αλλαντοποιίας περιγράφει με κατάλληλο τρόπο αυτή την ανακατωσούρα], το ανθρωπόμορφο, και την αυτόματη λειτουργία του συστήματος της αγοράς, και τα θέτει ως ένα, δηλ. ως ενιαίο (‚in Eins setzen‘), μια έκφραση (το ‘scheissegalgesund, verwurschtelegalscheiss‘) ναι μεν δραστική και αηδιαστική αλλά πλήρως  ταιριαστή στο αντικείμενο. Και αλλού (π.χ. στην Ελλάδα) ίσως θα έπρεπε να μάθει κανείς να διαβάζει (και να κατονομάζει), χάριν εναλλαγής,  γράμμα με γράμμα και δυνατά, παρόμοιες (‘άσχημες’) λέξεις-εκφράσεις που έχουν γίνει ‘ευχερείς’ στη χημεία, στη φυσική, στην τεχνολογία και όπου κι αν είναι, για να κατανοήσει ξανά ότι κάθε μια λέξη σε όλες τις επιστήμες χωρίς εξαίρεση ανοίγει το νου για τους πιο ποικίλους μύθους, τα διάφορα ψέματα και παραμύθια, λαμβάνοντας υπ’ όψη την ιστορία και τις συνέπειές της, κρίκο με κρίκο μια αλυσίδα φθοράς για τη ζωή και την καταστροφή και μόνο. Αν το πάρετε κυριολεκτικά, γράμμα με γράμμα, αυτό σημαίνει, σε εφαρμογή στα εν λόγω περιστατικά, ότι σκοτώνονται εκατομμύρια ‘ετικεταρισμένοι’ με τόσο αυτονόητο τρόπο όσο στην αγορά πωλούνται και αγοράζονται ‘πράγματα’.
 
 

Ειδικότερα1:
Θέμα: Συμπόσιο της Βιέννης από 5 έως 7 Νοεμβρίου 1998

(ή: Από το φλιτζάνι με το δηλητήριο στον κανιβαλισμό-γενοκτονία)
Δήλωση

Σ’ αυτό το συνέδριο και εγώ, ο Karl Schranz, δεν συμμετέχω, παρ’ όλο που έλαβα πρόσκληση από τον κ. Δρ. Spann να κάνω μια έκθεση βιβλίων.

Την τελευταία φορά, Γενάρης 1998, έκανα εδώ μια δήλωση ως ασθενής του Μετώπου των Ασθενών. Περί αυτής υπήρξαν ρεπορτάζ στον ημερήσιο τύπο, στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση, ακόμα και στο CNN live. Από το Γενάρη μέχρι και σήμερα  κ α ν έ ν α ς  από εκείνους που τότε ήταν παρόντες   δ ε ν   έ μ α θ ε   κ ά τ ι  π α ρ α π ά ν ω  και, όπως δείχνει το πρόγραμμα αυτού του συνεδρίου, και από τους καινούριους κ α ν έ ν α ς   δ ε ν   ή θ ε λ ε   ν α   μ ά θ ε ι   κ ά τ ι   π α ρ α π ά ν ω.

Ο διεθνής στρατός των ιατροκεφαλαιοκρατών, ο στρατός εν λευκώ, και οι οπαδοί του  κ α ι  ε δ ώ , είναι ανίκανος να διδαχθεί, λόγω των συμφερόντων του. Είναι ολοφάνερο. Στην καλύτερη περίπτωση μπορούν να μάθουν κάτι παραπάνω από τους Ναζί, ενάντια στους οποίους εδώ αντιπαρατάσσονται τόσο με προσχήματα όσο και υποκριτικά.

Οι επιστήμες, ιδιαίτερα οι θετικές επιστήμες ως μαθηματική και ως επιστήμη της φύσης, ήταν από τα  θ ε μ έ λ ι ά  τους ολόιδιες, ακόμα  π ρ ι ν  από τους Ναζί:   Λ ο γ ι κ ή  της αγοράς-φόνου (Mordmarktlogik), λ ο γ ι κ ή  της εξαίρεσης της αντίφασης [Λογική του αποκλεισμού της αντίφασης (Logik vom ausgeschlossenen Widerspruch)]. Τι; Πώς; Nota bene! Δόγμα της ταύτισης για κάθε εμπόριο και για κάθε αλλαγή ( Dogma der Identitaet fuer allen Handel und Wandel), από τον μονετ-άρι(ο)σμο, (monet-arisch) μέχρι και ... λογικά!: ολοκαύτωμα-λογικά, λογικά! «Αυθεντικές ταυτότητες»2 από τον Αριστοτέλη3a και τον Θωμά, τον Άγιο του Ακινιάτη3b, την πυρά, μέχρι και ..., και δεν μπορεί να είναι αλλιώς. Δες το πρόγραμμα αυτού του συνεδρίου!: γνήσια, αληθινά-γνήσια, πραγματικά-γνήσια! Γνήσια ίσον αυθεντικά, με ακρίβεια όπως στους χειροκίνητους τροχούς προσευχών  (Gebetsmuehlen-exakt, prayer wheel exact)4, σε ψηλές ταχύτητες, άριος (arisch)5, άριο-κώλο-ιατρικό (ar-sch-ztlich), νατουραλιστικό (naturalisch), λογοτεχνικ-άριο (liter-arisch)6, και λογικά, ολικό-λογικά, ολο-καύτωμα-λογικά !7: τότε μονετ-άρι(ο)σμος8, σήμερα ψηφιακό (digitalisch), με μια λέξη: λογιστ(ικ)-άριος (logist-arisch) (φλ. Ράσελ)9, αυθεντικά  και ταυτόσημα, όμως γνήσια!

Η επιστημονική ιστορία, η επιστήμη της ιστορίας10, προπάντων ήταν η ιστορία  τ ω ν    ν ι κ η τ ώ ν  , οι οποίοι κάνουν τις ‘ιστορίες’ και τις ψευδολογούν.

Η ηθική έγινε και έμεινε υπόθεση ολίγων εκκεντρικών ελίτ (Elitaerspinner) αντί να γίνει υπόθεση ό λ ω ν, σε αναλογία με την αρχική της σημασία ως καθυπόταξη  των θεών και ειδώλων !, και συγκεκριμένα    ε ν ά ν τ ι α   σ’ αυτά τα φουσκωμένα φυτά των βάλτων και ηθικό-βασανιστήρια.

Με λίγα λόγια: Κ ά θ ε  επιστήμη, και μέχρι τώρα και μελλοντικά, μαζί με όλα τα συνέδριά της, κάθε επιστημονικότητα, είναι και παραμένει κάθ’ αυτή επιστήμη των ιατρό-κεφαλαιοκρατών, και ένας Χίτλερ ως δήμιος-δούλος πάντα βρίσκεται. Στα θεμέλια και τα αποτελέσματα τους είναι ολόιδιες, είναι καταστολή και οκνηρία [Unterdrueckung und Drueckebergerei], από τη φυσική μέχρι και τη φιλοσοφία, και με την ιατρική ως κορύφωμα όλων αυτών των δημιουργιών και της ίδιας της πράξης της δημιουργίας [άδειασμα (allemachen) δηλ. εκτέλεση των ‘άχρηστων υπάρξεων’ (Ballastexistenzen) και της ανισό-τιμης  (inaequi-valenten), δηλ. άνευ-άξιας, ‘μη υγιούς’ και α-θεραπεύσιμης ζωής], και με την    γ ο ν ί δ ι ο -κτονική  γενοκτονία ως προσωρινό επιπλέον κερδοφόρο επίτευγμα.

Εξ’ αιτίας αυτού και εγώ παλεύω και συγχρόνως μαθαίνω, ποτέ αδίδαχτος, αποκλειστικά δια της αρρώστιας και δια της πράξης μέσω της αρρώστιας εντός και δια μέσου της ουτοπίας της αρρώστιας [Diapathik und Pathopraktik in Utopathie].

Να απομακρύνετε την απάτη και την αγυρτεία των ιατρό-κεφαλαιοκρατών!
Να θέσετε την τάξη των ιατρό-κεφαλαιοκρατών σε μηδενική βάση διατροφής!
Να απελευθερωθείτε από αυτήν, και αυτή από τον ίδιο τον εαυτό της!

Από την τάξη των ασθενών προς το γένος των ανθρώπων
δια της ισχυρής μέσω της αρρώστιας νέο-επανάστασης!







                                                                                                                            Karl Schranz, μαζί με SPK/PF(H)
                                                                                                                            και KRANKHEIT IM RECHT
                                                                                                                            (ΑΡΡΏΣΤΙΑ ΕΝΤΟΣ  ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ)
                                                                                                                             http:www.spkpfh.de
 

1 Οι ακόλουθες υποσημειώσεις προστέθηκαν μετά από αλληλογραφία μεταξύ των μεταφραστών και των συγγραφέων – συντακτών αυτής της προκήρυξης περί της επιστήμης. Οι εν λόγο συσχετισμοί και συναρτήσεις εκτίθενται μεταξύ άλλων στο κείμενο «Zahlen und Ueberzaehlige» («Αριθμοί και υπεράριθμοι») που γράφτηκε για ένα ετήσιο διεθνές συνέδριο στο Μιλάνο της Ιταλίας, το οποίο εντυπωσίασε όλη την Ευρώπη εξ αιτίας του υψηλού επιπέδου του (βλ. σχετικά σχόλια στον Ευρωπαϊκό τύπο) και στο οποίο μας παρακάλεσαν κατ’ επανάληψη για να εκθέσουμε τα αποτελέσματα της θεωρίας και της πράξης μας. Οι σχετικές ανακοινώσεις μας δημοσιεύτηκαν έπειτα στα πρακτικά των συνεδρίων και σε διάφορα περιοδικά στην Ιταλία και στη Γαλλία. Το συγκεκριμένο κείμενο δημοσιεύτηκε στα γερμανικά („Zahlen und Ueberzaehlige„) και στα ιταλικά („Numeri e resti“) και το βρείτε στα έγγραφα του SPK [PATIENTENFRONT(hu) - SPK IV, Heidelberg 1990].

2 ‘Αυθεντικές ταυτότητες’: Στην ανακοίνωσή τους για το συνέδριο, οι διοργανωτές χρησιμοποίησαν  τις λέξεις ‘αυθεντικός’ και ‘γνήσιος’ (επομένως δυο λέξεις της ίδιας σημασίας) στην διατύπωση «γνήσια αυθεντικά», με την οποία αναφέρθηκαν – επομένως πλεοναστικά – π.χ. σε ‘γνήσιες-αυθεντικές αφηγήσεις εκ μέρους γνησίων-αυθεντικών  αιχμάλωτων των στρατοπέδων  συγκέντρωσης των Ναζί’. Με τον τρόπο αυτό οι παρόντες επιστήμονες προσπάθησαν να προφυλαχτούν από κάθε πραγματική αντιμετώπιση και από κάθε αυτό-κριτικό συμπέρασμα για τον ίδιο τον εαυτό τους, με την δικαιολογία ότι αυτοί τότε απουσίασαν. Ακριβώς ενάντια σ’ αυτή τη στάση τους επιτιθέμεθα με την τριπλή εκφώνηση της λέξης ‘γνήσια’.
‘Ταυτότητες’: Εννοούνται οι μη-διαλεκτικές ‘ταυτότητες’ της εξαίρεσης της αντίφασης, δηλ. οι κατηγορίες του ‘κανονικού’ στοχασμού (Die Kategorien des ‚normalen‘ Denkens) όπως χώρος, χρόνος, ποσότητα, ποιότητα, αιτία, συνέπεια, κτλ.. Όπως αναφέραμε στο κείμενο «Zahlen und Ueberzaehlige» [«Αριθμοί και Υπεράριθμοι» (SPK III και PATIENTENFRONT / SPK IV)], οι κατηγορίες του στοχασμού (Denkkategorien) προκύπτουν από την πράξη της ανταλλαγής (Tauschhandlung). Επομένως είναι σφαλμένες, ιστορικά σχετικές, χρονικά περιορισμένες, και δεν έχουν αιώνια ισχύ. Οι στοχαστικοί νόμοι (Denkgesetze) δεν ισχύουν για πάντα. Στη διαλεκτική, τη μόνη μέθοδο που αποδεικνύεται αληθής (ακριβέστερα στη διαλεκτική με βάση την αρρώστια, τη Diapathik) η ‘ταυτότητα’ εμπεριέχει ήδη τη ‘διαφορά’ ή ως εσωτερική (in sich) ή ως εξωτερική (an sich) της έκφραση. «Η ταυτότητα είναι κάθ’ αυτή η διαφορά» („Die Identitaet  ist an sich der Unterschied„). Οι ‘ταυτότητες’ εκείνων του συνεδρίου επομένως δεν είναι καθόλου ταυτότητες, και ακόμα λιγότερο είναι ‘γνήσιες’ ή ‘αυθεντικές’.

3a Γίνεται αναφορά στο Αριστοτέλη επειδή καθόρισε 12 κατηγορίες στις οποίες στηρίχτηκε η φιλοσοφία. Στοχαστικές κατηγορίες από τις οποίες μία ήταν η κατηγορία της ‘ταυτότητας’. Ο Ιμάνουελ Καντ συνέλαβε τις κατηγορίες του Αριστοτέλη και τις μετέτρεψε σε 10 κατηγορίες συν 2 μορφές βασικής αντίληψης (δηλ. χώρος και χρόνος) (Grundanschauungsformen).

3b Γίνεται αναφορά στο Θωμά του Ακινιάτη ως κορυφαίο φιλόσοφο της μεσαιωνικής σχολαστικής, δηλ. της φιλοσοφίας του μεσαίωνα, επειδή η φιλοσοφία του στηριζόταν στον Αριστοτέλη.
Αυτό σημαίνει ότι στη ‘φιλοσοφία της Δύσης’ όπως και στο καθημερινό στοχασμό (Alltagsdenken) της ήδη από την εποχή των αρχαίων Ελλήνων και την ανταλλαγή εμπορευμάτων που τότε ξεκίνησε, εξελίχτηκαν εκ της πράξης της ανταλλαγής στοχαστικές κατηγορίες, στις οποίες σκέφτονται όλοι όσοι ζουν σε προχωρημένες κοινωνίες ανταλλαγής εμπορευμάτων, όπου για όλα και όλους μεσολαβεί το χρήμα (fortgeschrittenen geldvermittelten warentauschendenGesellschaften), ανεξαρτήτως εάν οι ίδιοι το συνειδητοποιούν ή όχι. Και αυτό έχει σημασία για την κριτική της επιστήμης, διότι κάθε επιστήμη είναι σφαλμένη, και όχι μόνο η ‘επιστήμη του πνεύματος’ και οι ‘κοινωνικές επιστήμες’ αλλά ιδιαίτερα και η ή κάθε ‘επιστήμη της φύσης’, επειδή αυτή / αυτές στηρίζονται σ’ εκείνες τις εσφαλμένες στοχαστικές κατηγορίες. Όταν παραλείπει κανείς να στρέψει την κριτική του και να επιτεθεί ενάντια σ’ αυτές τις στοχαστικές προϋποθέσεις και κατηγορίες, από επαναστατική πλευρά αφοπλίζεται εντελώς ενάντια στις επιστήμες της φύσης.
Όπως παρατηρήσατε σωστά στην πρώτη σας ανάγνωση (μέσω του διαδικτύου), με το κείμενο αυτό η επιστήμη εκμηδενίζεται (vernichtet) εντελώς και θάβεται κάθε στήριγμά της, επειδή αποδεικνύεται ότι κάθε επιστήμη στηρίζεται στη λογική της εξαίρεσης της αντίφασης, δηλ. στην ταύτιση που αποκλείει την αντίφαση, τη λογική του «Α=Α», και αυτή προκύπτει από την πραγματική εξίσωση (εξομοίωση και ισοφάριση) των διαφορών στην ανταλλαγή των εμπορευμάτων, έτσι ώστε π.χ. ο φόνος ανταλλάσσεται με το χρήμα, αρκεί να μην υπάρχει έλλειμμα στο ταμείο (Λογική της αγοράς φόνου)! Και αυτή η λογική, αυτός ο στοχασμός συμπεριλαμβάνει αναπόφευκτα την εξαίρεση των «υπεράριθμων». Από αυτή τη λογική προκύπτει αναπόφευκτα ο φόνος όλων εκείνων που δεν βρίσκονται εντός του κανόνα, μέχρι την ευθανασία, συμπεριλαμβανόμενης και της ‘διαφορικής  ευθανασίας’ σ? όσους παραμένουν εντός του κανόνα.

4 ‘Τροχός προσευχών’ – Τοποθετούνται χαρτάκια με θρησκευτικούς στίχους μέσα σε ένα  στρόγγυλο δοχείο, το οποίο μπορεί να γυρίσει κανείς με ένα σκοινάκι. Κάθε περιστροφή αντιστοιχεί σε μια προσευχή.
Η γερμανική λέξη ‘Gebetsmuehle’ (‘μύλος προσευχών’ στην κυριολεκτική της μετάφραση) συνδέει συνειρμικά το «μύλο» με τις αντίστοιχες μηχανικές διαδικασίες όπως το ‘αλέθω’, το ‘κονιορτοποιώ’, το ‘θρυμματίζω’, το ‘συντρίβω’ κτλ. Αυτή η αστόχαστη, αδιάφορη και μονότονη πράξη (το να γυρίζει κανείς το ‘μύλο’ με το χέρι) γίνεται ισότιμο με την πράξη της προσευχής, η οποία παλιότερα όμως υπήρξε κάτι πνευματικό, και όχι μόνο, είχε δηλ. περιεχόμενο και μπορούσε να γίνει έντονο βίωμα (βλ. παρακάτω όπου γίνεται αναφορά στην «καθυπόταξη των θεών» στις θρησκείες της αρχαιότητας).
Η προσευχή λοιπόν μετατρέπεται σε μηχανική πράξη μέσω του μύλου ή του τροχού προσευχών, εξωτερικεύεται και αποξενώνεται. Ασυνείδητα, αναίσθητα, μηχανικά όπως π.χ. οι επιστήμονες, με τις δήθεν «καθαρές», «ελεύθερες από κάθε σκοπιμότητα», «μη πολιτικές» (και τι άλλο ακόμα) «φυσικές επιστήμες» τους εκτελούν ασυνείδητα, αναίσθητα και μηχανικά ομαδικές σφαγές, γενοκτονίες. Και με αυτή την κριτική μας τους στερούνται οι δικαιολογίες ότι η επιστήμη αυτή κάθ’ αυτή θα ήταν «καθαρή» και ότι έφταιγε η εφαρμογή της (εκ μέρους της κοινωνίας, της πολιτικής και τι άλλο), επειδή μόνο αυτή η εφαρμογή θα ήταν δυνατό να είναι κακή. Η «κατάχρηση» της επιστήμης θα έφταιγε για τη Χιροσίμα, το Άουσβιτς, και όλα τα υπόλοιπα.

5 ‘άριος’ – να μην γίνει μπέρδεμα με τη χριστιανική δοξασία του Αρειανό, μια δοξασία που υπέστη διωγμούς και ηττήθηκε (βλ. σε κάποια Εγκυκλοπαίδεια). Το επίθετο «άριος» (arisch) αναφέρεται εδώ όπως και στα σύνθετα που ακολουθούν στη φυλή των Αρίων, στην «άρια φυλή», στην οποία αναφέρονται οι ιατροί-δημιουργοί της «επιστημονικής θεωρίας των φυλετικών διακρίσεων» (‚wissenschaftliche Rassenlehre‘) του περασμένου αιώνα για να θεμελιώνουν επιστημονικά την υπεροχή της λευκής φυλής, Πρόκειται λοιπόν για ένα δημιούργημα των ιατρών το οποίο οι Ναζί, στη συνέχεια και με οδηγία τους, επιδιώξανε να πραγματοποιήσουν.

6 ‘λογοτεχνηκ-άριο’ – ‘liter-arisch’ (στα γερμανικά) αυτή η ‘σύνθεση’ λέξεων για να γίνει συνείδηση ότι όποτε αναφέρεται στη λογοτεχνία κανείς δεν σκέφτεται την «εξύμνηση των Αρίων» και το ρατσισμό ενάντια στους «Μη-Αρείους» που την συνοδεύει, μολονότι ήδη η λέξη ‚liter-arisch‘ , για να μην μιλάμε για τα σχετικά συμφραζόμενα, διαπνέεται από ρατσισμό.

7 ‘λογικά’ – ‚logo‘ (στα γερμανικά) – εκφορά του λόγου, ιδιαίτερα στους νέους, για να δηλώνουν με έμφαση ότι ‘κάτι είναι λογικό’, ότι ‘είναι αυτονόητο’. Τα σύνθετα που ακολουθούν (‘ολικό-λογικό’, ‘ολοκαύτωμα-λογικό’), οι επαναλήψεις, εδώ λειτουργούν ως σαρκασμός, ως καυστική κριτική και ειρωνεία, επομένως δείχνουν κλιμάκωση και συγχρόνως εκφράζουν και μέτωπο και οργή ενάντια σ’ αυτές τις πράξεις σφαγής και καταστροφής που λαμβάνουν χώρα εδώ και χιλιετίες σε όσους δεν μπόρεσαν και δεν μπορούν (ακόμα) να αμύνονται ενάντια σ’ αυτά.

8 ‘μονετ-αρι(ο)σμός’ – ‘monet-arisch’ (στα γερμανικά): Και σ’ αυτή την περίπτωση, δηλ. σε ο, τι συσχετίζεται με το χρήμα κανείς δεν το συνδέει με ιδεολογίες όπως εκείνες περί της ‘άριας φυλής’ δηλ. ‘αρχόντισσας  φυλής’.

9 ‘λογιστι(ικ)-άριος’ – ‘logist-arisch’ (στα γερμανικά): Πρόκειται για μια λέξη που πλάσαμε εμείς από τη γνωστή λέξη ‘λογιστική’. Αναφερόμαστε στο Μπέρτραντ Ράσελ ο οποίος ασχολήθηκε πολύ με τη λογιστική, όχι με την στρατολογική της έννοια π.χ. ως εφοδιασμός, αλλά ως φιλοσοφία, στρατολογημένη ενάντια στη διαλεκτική και πρόδρομος των αριθμομηχανών και των ηλεκτρονικών υπολογιστών, τον ‘κομπιουτερισμό’. Πριν μερικές δεκαετίες η λογιστική ήταν ο, τι σήμερα είναι η πληροφορική, το ψηφιακό σύστημα του κομπιούτερ, το οποίο μπορεί να διακρίνει μόνο ανάμεσα στο μηδέν και το ένα.

10  Με τον όρο ‘επιστημονική ιστορία’ δεν εννοείται η ‘ιστορία της επιστήμης’ αλλά η ιστορία ως επιστήμη, επομένως ο, τι οι ιστορικοί στα πανεπιστήμια ή όπου και να είναι ασκούν ως ειδικότητά τους. Ιστορία είναι ένας επιστημονικός κλάδος όπως όλοι οι άλλοι κλάδοι των επιστημών, και είναι ‘η ιστορία των νικητών’, είναι δηλ. παραμύθι, παραποίηση, μονόπλευρη αφήγηση των γεγονότων. Αντί για ‘επιστημονική ιστορία’ θα μπορούσαμε να μιλάμε και για ‘δημοσιευμένη ιστορία’ ή για την ιστορία όπως την μαθαίνει κανείς στα σχολεία και στα πανεπιστήμια.