Het Sozialistische Patientenkollektiv (SPK) heeft nooit opgehouden te bestaan, en heeft het werk onder de meest barre omstandigheden doorgezet. Dit terwijl alle andere voor het algemeen "veel revolutionairdere" beschouwde stromingen intussen sedert lange tijd zijn gestrand en geëindigd, respectievelijk capituleerden, of gestorven zijn.

Het SPK heet eigenlijk SPK in der Patientenfront, kortweg PF/SPK(H).

Nota bene!:

Het SPK

• heeft nooit iets van doen gehad met de RAF,
• heeft nooit iets van doen gehad met de politieke activisten uit de zgn. 68-beweging,
• heeft nooit iets van doen gehad met zogenoemde zelfhulpgroepen en slachtofferverbanden,
• heeft nooit iets van doen gehad met zogenoemde anti-psychiatrie respectievelijk medische danwel extra-medische specialismen,

Destijds heeft alleen de SPK zich op een positieve manier met ziekte beziggehouden. Geen andere politieke, socialistische, communistische, anarchistische of militaristische groepering was daartoe bereid. Intussen heeft de PF/SPK(H) zich wijdverbreid vertakt en gestabiliseerd met een gemeenschappelijk belang en doel: Er is een aanvang gemaakt met de opbouw van een patiëntenfront en een patiëntenklasse, zodat er nu eindelijk een daad tegenover de artsenklasse kan worden gesteld, die sinds jaarduizenden de patiënten ongestraft kunnen doden. Het uitbreidingsprincipe van PF/SPK wordt ook wel multifocaler expansionismus (MFE) genoemd. Zo heb je de SPK/PF(MFE) Oostenrijk (‘Patientenstimme’), maar ook MFE Griekenland, Spanje en nog een paar andere landen.

De teksten van PF/SPK(H) worden uitgegeven door KRRIM – PF-Verlag für Krankheit, Postfach 12 10 41, 68061 Mannheim, Duitsland, Fax: 0049-621-12 567 12.
De teksten zijn ook verkrijgbaar bij Het Fort van Sjakoo in Amsterdam.
Het enige adres voor infomatie over SPK:

Die juridische belangen van PF/SPK(H) worden behartigd door Frau advocate en gediplomeerd Informatiebeheerdster Ingeborg Muhler, actief deelneemster van de SPK sinds 1970/71, en wel in opdracht van Huber, oprichter van de SPK.