Τα όπλα πρέπει να κατατεθούν, το μπαρούτι εξαντλήθηκε, τα πολεμοφόδια καθυστερούν. Οι ιατροί περιστρέφονται σαν ιοί στην υδρόγειο και παντού ανθίζουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στο Καναδά, στην Κίνα, και πού αλλού ακόμη. Ξεπερνώντας όλες τις διαφορές τους, πολιτικές και γεωγραφικές και ακόμη τις διαφορές που αφορούν στη μοιρασιά, οι μεν πλησιάσουν τους δε μέσα στην τάξη των ιατρών, στο μέτωπο σωτηρίας. Ο Ερυθρός Σταυρός, το Κόκκινο Λιοντάρι, η Ερυθρά Ημισέληνος, ακόμα και το Κόκκινο Αστέρι του Δαβίδ συμμετέχουν. Ανθρωπιστική καταστροφή; Με κανένα τρόπο! Αλλά γενετική μεταλλαγή. Ποιος την έχει κατασκευάσει; Αυτό δεν μας το λέει η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (WHO, World Health Organisation). Αψού, Αψού, γίτσες (BleSS you, GeSSundheit)! Η τάξη των ασθενών δεν κάνει ομιλίες αλλά βρίσκεται σε κινητοποίηση και επαναστατεί συνεχώς. 150 κατάφεραν να αποδράσουν. Όχι, δεν σκοτώθηκαν στην απόδραση όπως το επιτάσσει ο νόμος στην Αγγλία, όχι στην τράπουλα ενός ανθυπασπιστή Φέγκ. Και πώς είπε ο απλός οπλίτης στην εφημερίδα: «Αυτοί είναι άρρωστοι, και εμείς ήμαστε η χημειοθεραπεία». Όχι, χιλιάδες είναι φοβερά καλά κάνοντας χρήση των σωμάτων τους, στην Κίνα, στο Καναδά, στην Καμπούλ και στην Βαγδάτη, επειδή η αρρώστια είναι ανίκητη.