Υπέρ της αρρώστιας είναι η αρχή, ο πόλεμος στους ιατρούς είναι το κύριο στρατηγικό σημείο, ένας πόλεμος, χωρίς τον οποίο δεν μπορεί να τεθεί ποτέ τέλος στην καταπίεση, ούτε να υπάρξει η αρχή της απελευθέρωσης σε κανένα απελευθερωτικό κίνημα, ούτε ακόμη να πραγματωθεί ουτοπία στην αρρώστια (Utopathie), δηλαδή πραγμάτωση του ανθρώπινου γένους, ποτέ. Επομένως: όλα είναι ενιαία και μονοκόμματα: και η αρχή και η μέθοδος και ο στόχος. Εμείς το ονομάζουμε δια-παθητική (Diapathik), επειδή είναι μια ματεριαλιστική διαλεκτική, και μάλιστα για πρώτη φορά ματεριαλιστική διαλεκτική: ματεριαλιστική επειδή είναι δεδομένη στην ύλη της δυναμικής της αρρώστιας, με το ανθρώπινο γένος που μπορεί και πρέπει να πραγματοποιηθεί (herzustellende Menschengattung) ως το ενεργητικό πεδίο (εν)τάσης της, ώστε η δύναμη της αρρώστιας να γίνει ποιητικό αίτιο ως συμβάν, ευδιάκριτος στις επιρροές και στις συνέπειές του, οι οποίες, σπάζοντας το κατεστημένο, δημιουργούν ολοκαίνουριες πραγματικότητες. Αυτή είναι η δική μας θεωρία της επανάστασης. Και η πράξη, η πάθο-πρακτική (Pathopraktik); : Εμείς, παρά τη διαφορετικότητα μεταξύ μας, είμαστε όλοι συνδεδεμένοι στενότατα εδώ και πολύ καιρό, τουλάχιστον τόσο στενά όσο η αρρώστια είναι συνδεδεμένη με τον καθένα από μας ξεχωριστά. Αυτή είναι η πιο ισχυρή συνδετική δύναμη. Όποιος επιχειρήσει το χωρισμό θα το καταλάβει.

SPK/PF(H)